Αθανάσιος Αλεξανδρίδης

“Ψυχόσωμα”, είναι ένας νεολογισμός  για να τονισθεί με μία λέξη ότι τίποτε δεν χωρίζει το “Σώμα” από την “Ψυχή”. Αν και στο οντολογικό επίπεδο δεν υπάρχει παρά το βιολογικό Σώμα, επειδή ένα μέρος του προβάλλεται στη Συνείδηση ως χωριστή οντότητα,  αυτό δημιουργεί στον άνθρωπο την αίσθηση ότι Ψυχή και Σώμα είναι χωριστές οντότητες.  Η θεώρηση αυτή αποτελεί  το υπόβαθρο για τον «δυισμό», όπως διατυπώθηκε από τη Θεολογία και μέρος της Φιλοσοφίας, και είναι εντελώς με τον «μονισμό» με τον οποίον η Ψυχανάλυση αντιλαμβάνεται την ψυχοσωματική ενότητα . Στο «Παιδικό ψυχόσωμα» επιχειρείται από τη μεριά της Ψυχανάλυσης να δειχθεί πώς γεννιέται η αίσθηση του ψυχισμού, κυρίως μέσω του συναισθήματος και του αναδυόμενου Εαυτού, και πώς αυτός εγγράφεται μέσα στο σώμα κατά την πρώτη παιδική ηλικία. Χρησιμοποιούνται κλινικά παραδείγματα ψυχοσωματικών διαταραχών, δηλαδή αποσύνδεσης σώματος και ψυχισμού, και αναπτύσσονται ουσιαστικά θέματα θεωρίας και τεχνικής σχετικά με την ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία του μικρού παιδιού και της οικογένειάς του. 

Το βιβλίο ανήκει στη σειρά “γραφές της ψυχανάλυσης” που διευθύνει ο Θανάσης Χατζόπουλος.