Αθανάσιος Αλεξανδρίδης

Είμαι ένας πληγωμένος χάρτης.
Ο πρώτος ιδρώτας και το τελευταίο αίμα 
κάνουν τις γραμμές μου.
Η Δύση μου συναντά την Ανατολή
όπως σε όλους τους χάρτες.
Την ημέρα εργάζομαι στις ρίζες
τη νύχτα αναπαύομαι στις κορυφές.
Μέρος και μοίρα απ’ την ίδια ρίζα;
Μέρες και μοίρα απ’ το ίδιο μέρος;
Τάγματα πραγμάτων.
Στην ψευδαίσθηση της στερεότητας
Στην απόλαυση της ρευστότητας
Πλους ή περίπλους;
Δυτικός ή Ανατολικός;
Το ίχνος του σώματος του άλλου
Μετατρέπει το τοπίο σε προσωπείο.