Πώς αποτυπώνει ένας αναλυτής την εμπειρία του, χωρίς να καταφύγει στην αποθαρρυντική, για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με την ψυχανάλυση, ορολογία; Πώς μετατρέπει σε μυθιστόρημα ό,τι δεν είναι παρά μια διαδικασία που δεν προσφέρεται στην αφήγηση, που αντιστέκεται στην τιθάσευσή της μέσω της γραφής; Πώς, δηλαδή, μεταδίδει την κίνηση μιας ψυχανάλυσης; Μ’ ένα μονάχα τρόπο: αφήνοντας να ακουστεί η φωνή του άλλου, μέσω της δικής του φωνής.