Αθανάσιος Αλεξανδρίδης

Μισό αιώνα μετά τον θάνατο του Φρόυντ, στα 1989, τέσσερεις σημαίνοντες ψυχαναλυτές, «ανακρίνονται» από τον Αθανάσιο Αλεξανδρίδη σχετικά με την κατάσταση της Ψυχανάλυσης και τη θέση της ως προς τις Επιστήμες του Ανθρώπου. Ο τρόπος διερεύνησης που επιλέγεται είναι ελληνικός και ακαδημαϊκός: ο διάλογος με συγκεκριμένο θέμα. Έτσι δημιουργείται ένα δυναμικό και , συχνά, ψυχαγωγικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ο αναγνώστης τοποθετείται ως τρίτος συνομιλητής που καλείται να παρακολουθήσει ενεργά τις διαπλοκές της ψυχανάλυσης με τη φιλοσοφία, τη μυθολογία, τη γλώσσα, το ψυχικό όργανο και την ψύχωση, να την επερωτήσει με τη σειρά του και να διερωτηθεί ως προς τον εαυτό του και την κοινωνία.