Αθανάσιος Αλεξανδρίδης

Μήνες και χρόνια, μέρα και νύχτα,
περνούν.  Δεν τα μετρώ.
Μάτια, κορμιά, ανοιχτά, κλειστά,
περνούν. Δεν τα μετρώ.
Ανήσυχος αφήνομαι στον χρόνο.
Μακριά από την ηλικία των εφήβων
Από την ηλικία των γερόντων, μακριά.
Ανήσυχος αφήνομαι στον χρόνο.
Κι αν γίνομαι σοφότερος χάρη στους άλλους
Κι αν άθελά μου γίνομαι σοφότερος
Ανία με γεμίζει αυτή η σοφία.
Ανήσυχος αφήνομαι στον χρόνο.